Można być normalnym człowiekiem i spędzać zimę na stoku albo pod palmą. Latem można wpakować się w samochód i leżeć z piwem na plaży w Chorwacji lub Bułgarii. Można być też mną i spędzać w Bułgarii… zimę.

Powody były dwa: wizzair anulował nasze loty do Gruzji i z Gruzji do Sofii, skąd mieliśmy już wykupione loty do Aten. W Atenach mieszka Anka, to od autostopu do Grecji (widzicie już, że było warto) więc nie miałam zamiaru z tego rezygnować. A samą Bułgarię również wspominam najlepiej na świecie, bo właśnie tam wylądowałyśmy (totalnie nie po drodze) po tramie od tureckiego kierowcy ciężarówki. Nie pytajcie. A poza tym, czy to naprawdę robi jakąkolwiek różnicę czy jest ci zimno w Warszawie czy gdziekolwiek indziej? Bułgaria zimą jest taka sama jak Warszawa zimą, a dzień jest nawet odrobinę dłuższy.

Warna

Do Warny dostaliśmy się nocnym pociągiem z Sofii. O pociągach w Bułgarii można powiedzieć wszystko, ale na pewno nie to, że jest w nich zimno. Rozbieraliśmy się do skarpet, tak grzeją. Okna zaśrubowane (może dlatego, że kiedyś sama w nich paliłam. Mamo nie czytaj.) O 6.30 w niedzielę na ulicach były tylko bezdomne psy i mewy. Można by powiedzieć, że zaczęliśmy zwiedzanie od dupy strony, bo od razu po przylocie pojechaliśmy na drugi koniec kraju po to, żeby za 5 dni znowu znaleźć się w Sofii. Gdyby ktoś szukał najgorszego organizatora wycieczek, to już wiecie, gdzie się zgłosić.

Od razu uprzedzam, że nie znajdziecie tu odpowiedzi na pytanie „co zobaczyć w Warnie”. Od tego macie Google. Taka ze mnie pomocna blogerka. Mam za to hinty na widoki, najlepszy bar na plaży (także zimą), fajne muzeum, które w sezonie zimowym zamknięte jest w niedziele i poniedziałki, czyli właśnie wtedy, kiedy byliśmy w Warnie. Powiem wam także, o gorących źródłach, o których na pewno nie wiedzieliście. To co, zostaniecie?

Żeby mieć taki widok (powyższy) wystarczy udać się na ostatnie piętro Hotelu Cherno More i w restauracji zamówić herbatę (4 zł za dwie). Hotel znajdziecie od razu, to najbrzydszy najwyższy budynek w centrum. Sama restauracja jest już podróżą do przeszłości, bo wystrój pamięta jeszcze Stalina. Fun fact: Warna w latach 1949-56 nosiła właśnie nazwę Stalin.

Pewnie ciężko sobie to wyobrazić, ale z radia tego samochodu leciała muzyka klasyczna. Koty karmione są po królewsku.

Zanim zaczniecie wzdychać do tego basenu pozwólcie, że przytoczę wam żywą, miejską legendę z mojego Brzegu. W Brzegu też jest miejski basen, ale to największa hańba i siara wrzucić tam chociaż nogi. Powód? Powód jest taki, że kąpią się tam tylko Cyganie (nic do nich nie mam, ale na ten basen się po prostu nie chodzi i już). Drogą dedukcji- cieszę się, że zapytaliśmy w hostelu o ten bułgarski. Kąpią się tam głównie bezdomni. Złota rada: o wszystko dokładnie pytajcie. Nie chcę wiedzieć jak zostalibyśmy wyśmiani wśród mieszkańców gdybyśmy zdecydowali się tam dołączyć.

A tak poważnie to pewnie nie wiedzieliście, ale Bułgaria bogata jest w gorące wody mineralne. Poza tymi „dzikimi” basenami w samej Warnie znaleźliśmy jeszcze jeden, na plaży, zamknięty jednak zimą. Trochę nie rozumiem jaki jest sens brania gorących kąpieli latem, kiedy woda w morzu 10 metrów dalej jest równie ciepła i przyjemna.

Jeśli interesują was historia i tradycje, w Warnie znajdziecie świetne (ponoć) muzeum archeologiczne. Czy wiedzieliście, że właśnie w Warnie odkryto najstarszy złoty skarb na ziemi? Gorące źródła znane były także Rzymianom, a pozostałości term nadal widoczne są w centrum miasta. Zwiedzanie dla biedaków (jak my): wszystkie kościoły stoją otworem, można się przy okazji zagrzać. Mogłabym napisać cały artykuł o tym, czego nie robić w Warnie, bo nie mieliśmy na to najmniejszej ochoty. Proszę bardzo: muzeum etnograficzne, akwarium, miejskie zoo, planetarium, primorski park i sto innych. Taki już ze mnie typ, że wolę poszwendać się zwyczajnie po ulicach (nie ze skąpstwa).

Makgohalgs pierwszego dnia służyło mi do odszyfrowywania liter. Miało się kiedyś rosyjski w szkole, ale już Не разбирам. 

Dobrze się przyjrzyjcie zdjęciu poniżej. Będę grał w grę.

Mamy nosa! W tym roku Warna została ogłoszona European Youth Capital 2017, a Płowdid, w którym byliśmy później, Europejską Stolicą Kultury. Mogę więc udawać, że taka ze mnie Europejka i jestem ciekawa tych miejsc z tych właśnie powodów. NOT.

Poza centrum właśnie tak wygląda architektura miasta. Jak dla mnie bomba, bardzo jestem ciekawa jak takie mieszkania wyglądają w środku. Kolejny fun fact (i bardzo proszę kogoś z większym stażem o zweryfikowanie): czy wszędzie w Bułgarii prysznic to po prostu zawieszona słuchawka na ścianie w toalecie? 4/4 hostele i guesthouse’y w których spaliśmy miały właśnie taki luksus: możesz robić kupę i myć włosy w tym samym czasie. Nie żebym sprawdzała, tak zgaduję. Skoro już jesteśmy w temacie: w Bułgarii również nie wrzuca się papieru do kibla, tylko do kosza.

Kiedy pytają mnie- dlaczego nie robię nocnych zdjęć, odpowiadam:

1. a)bo mam dosyć całodziennego dźwigania aparatu*
2. b)bo mój sprzęt nie ogarnia nocnych zdjęć.

*żartowałam, zawsze noszę. Ale halo, to jest też mój urlop, chciałabym choć przez chwilę poczilować. Dziękuję.

O tej porze roku letni klimat możecie poczuć jedynie w barze Cubo. Barmanem jest Krzysztof Skiba, a z głośników leci Ibrahim Ferrer. Znacie to uczucie, kiedy macie euro w kieszeni i jedziecie je wydać do Polski? To wyobraźcie sobie, że wydawanie złotówek w Bułgarii jest dokładnie takie samo.

Czy poleciłabym to miejsce na wyjazd? Ba, ja już czekam, kiedy tam wrócę. Bułgarzy, wbrew opiniom, to wspaniali ludzie. Bardzo mili i pomocni. Chociaż ja sama byłam miła, więc nie wiem jak to jest, kiedy się wkurzą. Jeśli tak jak ja tęsknicie za swoim psem, znajdzie się 300 innych do potarmoszenia za uchem, koty w gratisie. Podczas wyjazdu zimą przygotujcie się na chłodek także w miejscu, w którym śpicie (nawet jeśli ma 9.2 na Bookingu). Pokoiki grzane są elektrycznie, ale nie na tyle, żeby siedzieć bez swetra. Łazienki i korytarze dosłownie wieją chłodem. Zdarza mi się w Warszawie narzekać na niewystarczająco odśnieżone chodniki (czyli kiedy mamy wydeptaną jednoosobową ścieżkę), w Bułgarii jak śnieg spadł, tak leży. A jak już ktoś odśnieża to z ulic na chodniki, samochody przecież muszą jeździć, prawda? Wybrzeże jest też zimą całkiem brzydkie, widać porozpoczynane remonty, a 99 % wakacyjnych kurortów i beach barów odstrasza, aż wierzyć się nie chce, że zdążą do lata.

---

Bałczik

Polecali wszyscy: trip advisor, właściciele hostelu, pani w centrum informacji turystycznej. Rzeczywiście, całkiem przyjemne miasteczko. Drobny szczegół. Latem. Wiecie co w styczniu było największą atrakcją w tym miejscu? My. Ale jeśli macie trzy godziny na zbyciu to możecie się wybrać, zdecydowanie wystarczy. Co tu dużo mówić, zobaczycie sami. Bida z nędzą. Wszystko pozamykane na trzy spusty. Do pałacu, który jest tam największą atrakcją (wraz z ogrodem botanicznym, drugim pod względem zbiorów w Europie przyp. red.) nawet nie doszliśmy.

Jak na całkiem małe miasto, również Bałczik ma bogata historię i kulturę. Wiecznie przerzucane między własność Rumunii i Bułgarii, w ostateczności po II wojnie światowej zostało bułgarskie. Mieszkańcy to mieszanka Bułgarów, Rumunów, Turków i Cyganów. W mieście działają 4 cerkwie i meczety. To wszystko, co powinniście wiedzieć o tym miejscu.

Centrum miasta. Na ulicach jak widać tłumy i dużo się dzieje.

Ta pani tak jak i my również nie mogła się doczekać na autobus powrotny do Warny.

Podsumowując: z perspektywy całego wyjazdu wiem, że właśnie w Warnie podobało nam się najbardziej (byliśmy jeszcze w Płowdiwie, Burgas i Sofii). To miasto ma jakąś dobrą aurę i pod niektórymi względami przypominało mi Wrocław. Jeśli będziecie mieć okazję chwilę tam pobyć, na nocleg polecam Yo- Ho Hostel– tani jak barszcz, w centrum i wiecznie pełen zwariowanych backpackersów. Poza hostelem raczej średnio dogadacie się po angielsku, ale guess what, dużo łatwiej będzie po polsku.

W następnym odcinku będzie o tym dlaczego nie jechać do Burgas i co ma wspólnego Woodstock z Bułgarią.